از کجا بفهمیم آمادگی ازدواج داریم؟ (تست آیا من آماده ازدواج هستم؟)

زمان مطالعه: 8 دقیقه

ازدواج کردن آمادگی می‌خواهد مخصوصا اگر می‌خواهید ازدواج موفق و پایدار داشته باشید. اگر آمادگی و دانش لازم را نداشته باشید، ممکن است انتخاب همسر اشتباهی انجام بدهید و این موضوع مسلما پیامدهای زیادی خواهد داشت. هدف از طرح این مقاله کشف این است که شما و همسر آینده‌تان چه کسی هستید و چه انتظاری از ازدواج دارید و…

قبل از ازدواج به این موارد عمل کنید!

---

مشخص کنید که چه می‌خواهید و چه انتظاری از طرف مقابل دارید

 پاسخ‌های شما مشخص می‌کند که هنگام ازدواج چه انتظاری از یکدیگر دارید. همچنین، به شما اجازه می‌دهند تا اولویت‌های خود را مشخص نمایید و نشان دهید ممکن است در مقابل چه رفتارهایی جبهه بگیرید. اگر فردی لجوج هستید که نه مایل به عذرخواهی و نه مایل به تغییر خود می‌باشید، همسرتان را در جریان این امر قرار دهید.

 به تغییرات احتمالی دل نبندید

پاسخ‌های یکدیگر را بدون اندک مداخله‌ای گوش دهید. سوالات پیش از ازدواج، به نوعی طرح‌ریزی شده‌اند که شما می‌توانید یکدیگر را خوب بشناسید، نه این که در خلق و خوی هم تغییری ایجاد کنید. وقتی خواندن مقاله را به پایان رساندید، دارای گنجینه ارزشمندی از پاسخ‌ها هستید که به واسطه آنها قادر به پاسخگویی به پرسش‌هایی مانند:«آیا می‌توانم با کسی زندگی کنم که بدون حساب کردن به تغییرات احتمالی‌اش، او را دوست داشته باشم و بپذیرم؟» خواهید بود.

نگران نباشید

 اگر پس از تمام خواندن این مقاله متوجه شدید که شما و نامزدتان به بسیاری از پرسش‌ها پاسخ‌های متفاوتی داده‌اید، ناامید نشوید. فقدان اختلافات دلیلی بر یک ازدواج موفق نیست. این با شما است که چه طور با این اختلافات کنار بیایید و بر این اساس دوام و ثبات ازدواج خود را معلوم نمایید.

چه طور بر سر اختلافات خود با نامزدتان بحث کنید؟

ظاهر و باطن خود را در اختیار نامزدتان قرار دادن نشانه هنرمندی شما است. با این کار به نامزدتان می‌گویید:«من چنین هستم. خوبی‌ها و بدی‌هایم اینها هستند» زمانی که با صداقت خود را عرضه می‌دارید، به این ترتیب کار را به همسر خود وامی‌گذارید و به او این امکان را می‌دهید که بدون هیچ تصور نادرستی در زمینه پذیرفتن شما تصمیم‌گیری کند. پرسش‌های مطرح شده در این مقاله به شما و همسرتان اجازه می‌دهد که تا به این سطح از شفاف‌سازی دست پیدا کنید. یادتان باشد که آشکار شدن اختلافات‌تان به این معنی نیست که شما به رابطه‌تان پایان دهید. بحث بر سر اختلافات نباید به درگیری و دعوا منتهی شود اما عبوس، عصبانی یا گیج شدن از دست نامزدتان امری طبیعی است. اگر با اختلاف نظر مواجه شدید می‌توانید با طی کردن مراحل زیر، این اختلاف نظر را به درستی حل کنید:

مرحله اول: تفکر

باعث تعجب است که در زمینه حل اختلافات و درگیری‌ها به ندرت به این مرحله اشاره می‌کنند. در چنین مواقعی قبل از این که هر کلمه‌ای را بگویید، ساکت بمانید و فکر کنید «آیا می‌توانم چنین رفتاری را سال‌های سال تاب بیاورم؟»، «در حقیقت از چه چیز عصبانیم؟» «آیا از این که همسرم با دوستانش بیرون می‌رود عصبانی هستم یا از این که جمعه شب تنها مانده‌ام؟» فکر کنید و سعی نمایید اختلافات را به حداقل برسانید. باید قادر به بیان دلیل خود فقط در یک جمله باشید.

تصمیم‌گیری

پس از آن که به علت عصبانیت خود پی بردید، تصمیم بگیرید که چه وقت و چه طور به بیان موقعیت خود بپردازید. نخست نسبت به این که تغییرات، امکان‌پذیر، مناسب و نفوذپذیر در حل اختلافات هستند یا خیر تصمیم‌گیری کنید، آیا واقعا این همسرتان بود که شما را عصبانی و مشوش کرد؟ آیا به هنگامی که همسرتان از شما می‌خواهد بعد از ظهرها کار نکنید، بدون هیچ دلیل منطقی عصبانی می‌شوید؟

دوم در مورد اینکه چه وقت بحث را آغاز نمایید، تصمیم بگیرید. برای این کار زمانی را انتخاب کنید که در آن بتوانید به یکدیگر کاملا توجه نمایید. مطرح نمودن موضوعات حساسیت‌برانگیز در زمانی که هر دو خسته و عصبانی هستید، ایده خوبی نیست. همچنین به آخرین باری که دچار اختلاف شدید فکر کنید. اگر همیشه از بروز اختلافات ناراحت می‌شوید و از فرد مقابل خود تقاضای تغییرات می‌کنید، به مرحله اول بازگردید و به دلایل ناخشنودی خود توجه نمایید.

سوم آن که به فکر خود رجوع کنید ببینید که چه طور می‌توانید به بیان احساسات‌تان بپردازید و در انتها تقاضای تغییرات نمایید. تا آن جا که ممکن است سعی کنید و با حداقل جبهه‌گیری‌ها عرضه دارید. گفتگوی آرام بهترین کاری است که در این مرحله می‌توان انجام داد.

بوسه

درست است، بوسه. تا جایی که می‌شود مختصر و کوتاه باشد. در این مرحله با کلمات مثبت صحبت را آغاز کنید. برای مثال:عزیزم، می‌دانم چطور درخرج کردن دقت می‌کنی (و بعد به بیان احساسات و افکار خود بپردازید و برای مثال بگویید: با این حال فکر می‌کنم دفتر خرج‌ها را کنترل کنیم بهتر است) همین و بس. دیگر بحث را ادامه ندهید. حرف‌های بی ربط، شما را بیش از این متقاعد نمی‌کند. این کار تنها سبب می‌شود تا همسرتان کنترل خود را از دست بدهد. از به کار بردن عبارات زهردار بپرهیزید. گفتن «تو هرگز»، «تو همیشه» یا «اگر من را دوست داری باید ….» اعتبار شما را از بین می‌برد. این عبارت‌ها احتمالا نه تنها درست نیستند، بلکه به کار بردن‌شان نوعی زرنگی محسوب می‌شود. موضوع مورد بحث راعوض نکنید. اگر بر سر این که چه کسی دفتر مخارج را کنترل کند به توافق رسیده‌اید، تنها در همین مورد صحبت کنید و از صحبت درباره مسائل مربوط به بانک و این که همسر شما چه قدر خرج می‌کند و…، خودداری نمایید.

از مسیر موضوع اصلی منحرف نشوید و اگر صحبت شما ارتباط مستقیمی با کنترل مخارج ندارد، بهتر است آن را مطرح نکنید. از به کار بردن حرف‌های نا به جا و فریادهای نامعقول خودداری کنید. تنها چیزی که ممکن است کار را به کلی خراب کند، عصبانیت هر دوی شما است. برای آخرین بار بر این موضوع تاکید می‌کنم: در صحبت‌های خود ادب و آرامش را رعایت کنید. از به کار بردن کلمات آغازین جمله که بار معنایی متهم‌کننده دارند مانند: «تو»، «تو هستی که… مهم است. برای مثال به جای عبارت «تو زمان زیادی را صرف خانواده‌ات می‌کنی» سعی کنید بگویید:«دلم می‌خواهد زمان بیشتری را با هم سپری کنیم و زمان مناسب‌تری را برای خانواده‌ات اختصاص دهی.»

مرحله دوم: گوش دادن

به همسر خود فرصت دهید تا با اندک وقفه‌ای، پاسخ انتظارات یا صحبت‌هایتان را بیان کند. به آنچه می‌گوید، گوش دهید. سعی کنیم عقاید نامزدتان را درک نمایید، اما هیچ گاه بر نکته‌ای که فهمیده‌اید بیش از حد متمرکز نشوید. وقتی که نوبت به پاسخگویی شما می‌رسد، با تفسیر حرف‌های مخاطب خود به او بفهمانید که به پاسخ‌هایش گوش داده‌اید. برای مثال بگویید:«گفتی که دوست نداری از ریش تراش استفاده کنم، باشد، پس می‌روم برای خودم تیغ می‌خرم.»

توافق در نهایت

صحبت‌های خود را به سمت دریافت یک نتیجه سوق دهید. ذهن خود را باز نگهدارید. نرم و سازش‌پذیر باشید. بهتر است که هر بار به حل یکی از اختلافات بپردازید و در انجام یکی از تغییرات کوچک موفق شوید. بیش از حد توانایی خود از یکدیگر توقع نداشته باشید. توجه کنید که هرگز نمی‌توانید از یک انسان، فرشته‌ای پاک بسازید، اما به هر حال می‌توانید کاری کنید که نامزدتان تا حدی عیوبش را ترک نماید. باقی روز یا هفته را به خاطر اختلافات پیش آمده، با عصبانیت و کج خلقی سپری نکنید. آنچه را نباید به هنگام بحث بر سر پاسخ‌ها انجام داد:

• تمام روز را به بحث بر سر پاسخ‌های خود سپری نکنید. در پس حرف‌های خود جبهه نگیرید:«منظورت از این که من مشکل خرج کردن دارم چیست؟» حتی در صورت مخالفت هم به بیان احساسات همسر خود بپردازید:«جالب است که تو معتقدی خرج من خارج از کنترل است، در صورتی که من می‌توانم دلیل مخالفتم را برایت بگویم»
• هرگز مسئله را پیچیده نکنید:«من بی ادب نیستم. تو بودی که به خانواده من توهین کردی.»
• مستقیما به موضوع اشاره کنید و از متهم کردن نامزدتان بپرهیزید:«چرا فکر می‌کنی که جبهه گرفته‌ام؟» از دامن زدن به خطاها بپرهیزید. این کار موجب رنجش و ناراحتی می‌شود.
• از فرد مقابل این گونه انتقاد نکنید:«تو خیلی لجبازی» از یک عمل خاص انتقاد کنید و نه از کل شخصیتش:«لجاجت باعث می‌شود که توافق مشکل‌تر به دست بیاید»
• هیچ گاه به احساسات همسر خود بی توجه نباشید:«آه و ناله کافیه! هیچ اشکالی در کار نیست»
• از منم منم بپرهیزید، خشن نباشید و از به کار بردن عبارات تلافی جویانه بر ضد نامزدتان خودداری کنید.

ازدواج کردن

 ازدواج کردن می‌تواند به اندازه ترسیدن، هیجان‌انگیز باشد. تعهدپذیری برای تمام مدت زندگی، تصمیمی جدی است که نباید آن را دست کم گرفت. کمی عصبی شدن به هنگام نامزدی برای تمامی عروس و دامادها امری طبیعی است. اما آنها می‌توانند این اضطراب‌های ساده پیش از ازدواج را با به خاطر آوردن اطمینانی که در روابط خود دارند، خیلی زود برطرف کنند. متاسفانه بسیاری از عروس و دامادها به چنین اطمینانی دست پیدا نمی‌کنند.

تست سنجش میزان آمادگی برای ازدواج

پیش از آن که با نامزدتان پرسش‌های زیر را مرور کنید، به تنهایی به آنها پاسخ دهید. سپس پاسخ‌های هر دوتان را با هم مقایسه کنید. هرچقدر پاسخ‌ها شبیه به هم و درست باشد، یعنی آمادگی برای ادواج‌تان بیشتر است. حتی بهتر است این مقایسه پاسخ‌ها را با یک درمانگر انجام بدهید.

• چه احساسی نسبت به ازدواج دارید؟
• آیا با به تعویق انداختن ازدواج موافق هستید؟
• آیا می‌خواهید قبل از رسیدن به سن خاصی ازدواج کنید؟ چرا؟
• آیا از این که می‌خواهید ازدواج کنید هیجان‌زده‌اید؟ یا این که سعی می‌کنید اصلا به آن فکر نکنید؟
• آیا از اینکه همسرتان همانی است که می‌خواهید باقی عمرتان را با او بگذرانید، اطمینان دارید؟
• آیا حس می‌کنید که در روابط شما مشکلی وجود دارد که دلیلش را نمی‌دانید؟
• آیا سعی دارید خود را متقاعد کنید که همسرتان برای ازدواج مناسب است؟
• آیا روابط شما با همسرتان از زمان نامزدی و دوستی تغییر کرده است؟ چه تغییراتی ایجاد شده است و آیا این تغییرات اذیت‌کننده هستند یا خیر مهم نیستند؟
• آیا از این که بخواهید برای مراسم ازدواج تصمیم بگیرید، ناراحت می‌شوید؟
• آیا از نگاه کردن به کارت‌های دعوت و لباس عروس احساس خوبی ندارید؟
• آیا در خود آرزو می‌کنید که ای کاش شخص دیگری عاشق شما می‌شد و از شما می‌خواست که دعوت او را برای ازدواج قبول کنید؟
• آیا کس دیگری هست که با شنیدن خبر ازدواج، از شما هیجان‌زده‌تر شود؟
• آیا فقط به خاطر راضی نگه داشتن والدین‌تان است که با همسر خود ازدواج می‌کنید؟
• آیا فقط به خاطر تشویق‌های دیگران است که با همسر خود ازدواج می‌کنید؟
• آیا از این که پس از پایان دوران شیرین اولیه زندگی، مسیر ازدواج‌تان به سرازیری بیفتد می‌ترسید؟
• آیا حس می‌کنید که همسرتان شما را به ازدواج با خود مجبور می‌کند؟
• آیا تا به حال، به همسر خود اخطاری مانند «یا با من ازدواج کن یا این که ترکت می‌کنم» داده‌اید؟
• آیا بر طبق خواسته خود ازدواج می‌کنید یا فکر می‌کنید که باید این کار را انجام بدهید؟
• آیا می‌ترسید پس از ازدواج هویت و آزادی خود را از دست بدهید؟
• آیا با شنیدن کلمه تعهد، هیجان‌زده می‌شوید؟
• چه احساسی به شما دست می‌دهد وقتی که شما را شوهر یا زن همسرتان می‌نامند؟
• یک همسر تمام و کمال را توصیف کنید. تا چه حد انتظار دارید که نامزدتان از چنین ویژگی‌هایی برخوردار باشد؟ خود شما چطور؟
• چه چیزی شما را متقاعد کرده است که می‌توانید همسر خوبی باشید؟

ویژگی‌های افرادی که آمادگی ازدواج ندارند

---

• مهارت‌های ارتباطی ندارند
• به خودشناسی و شناخت جنس مخالف نرسیده‌اند
• هنوز در رابطه قبلی خود گیر کرده‌اند یعنی هنوز با جدایی‌شان کنار نیامده‌اند
• برای دلایل اشتباه در حال ازدواج کردن هستند
• مهارت مدیریت هیجانات منفی‌شان را ندارند
• در سن کم می‌خواهند ازدواج کنند در حالی که هنوز به بلوغ‌های لازم نرسیده‌اند
• فقط به خاطر عشق و وابستگی می‌خواهند ازدواج کنند
• تصویری رویایی و غیرواقعی از زندگی مشترک دارند